μέσωρος

μέσωρος, -ον (Α)

1. (κατά τον Ησύχ.) αυτός που βρίσκεται μεταξύ τής παιδικής και τής ανδρικής ηλικίας, νεανίας, έφηβος

2. αυτός που αρμόζει ή αναφέρεται σε αυτήν την ενδιάμεση ηλικία («μέσωρα ὅπλα

τὰ καὶ τοῑς παισὶν ἁρμόσαι δυνάμενα», Πολυδ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < μεσ(ο)-* + ὅρος. Το -ω- τού τ. οφείλεται στη λειτουργία τού νόμου τής «εκτάσεως εν συνθέσει» (πρβλ. δί-ωρος)].